Αυτά ακουγόταν την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973 από τον αυτοσχέδιο πομπό των φοιτητών που είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Οι φοιτητές μαζεύτηκαν εκεί για να διαμαρτυρηθούν για την 7χρονη δικτατορία που μάστιζε την Ελλάδα. Η ελευθερία και τα δικαιώματα των ανθρώπων δεν υπήρχαν και πολλοί ήταν αυτοί που φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και βασανίστηκαν αυτά τα δύσκολα χρόνια. Οι δικτάτορες βύθισαν τη χώρα στο σκοτάδι.
Στο χώρο του Πολυτεχνείου μέσα κα έξω υπάρχουν φοιτητές, εργάτες, μαθητές. Όλοι μαζί διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στη χούντα, τον πόθο για ελευθερία.
-Κάτω η χούντα.
-Ψωμί ,Παιδεία, Ελευθερία είναι κάποια από τα συνθήματα.
Στο κέντρο της Αθήνας μαζεύεται πολύς κόσμος .Η αστυνομία ρίχνει τα πρώτα δακρυγόνα .Φτάνουν τα τανκς. ¨Ένα κατευθύνεται προς την πύλη, τη ρίχνει και μπαίνει μέσα. Οι στρατιώτες πυροβολούν αδιάκριτα. « Αδέρφια στρατιώτες, μη μας χτυπάτε είμαστε άοπλοι» φωνάζουν οι φοιτητές όμως οι νεκροί και οι τραυματίες είναι πολλοί.
Αυτή η εξέγερση ήταν η αρχή για μια νέα σελίδα της ελληνικής ιστορίας .Σε λίγους μήνες καθιερώνεται η δημοκρατία στην Ελλάδα.
Αυτά τα παιδιά που αγωνίστηκαν, τιμούμε εμείς σήμερα και τους υποσχόμαστε ότι πάντα ο αγώνας τους θα μας εμπνέει και θα μας καθοδηγεί.