Με αφορμή τα μαθήματα της Γλώσσας "Οι ακροβάτες της θάλασσας", "Το τραγούδι της φάλαινας" και "Η χελωνίτσα Καρέτα Καρέτα και το παλιό Φολκσβάγκεν", αποφασίσαμε να γνωρίσουμε και άλλα ζώα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και ζουν στον τόπο μας.
Αφού βρήκαμε ποια είναι αυτά , τα ζωγραφίσαμε και γράψαμε λίγα λόγια για το καθένα και τους λόγους της εξαφάνισής τους.
Στην εφημερίδα μας, θα δημοσιεύουμε πληροφορίες κάθε μήνα, για ένα ζώο που κινδυνεύει.
Είμαι ο Λύκος
Μοιάζω με μεγάλο σκύλο. Τα πέλματα μου είναι πλατιά, για να περπατάω χωρίς δυσκολία ακόμα και στα χιόνια. Στην Ελλάδα ζω σε ομάδες 8 έως 16 λύκων, που λέγονται αγέλες. Κάθε αγέλη έχει την περιοχή της. Η λύκαινα γεννάει κάθε άνοιξη από 3 μέχρι 7 λυκόπουλα, που τα θηλάζει 2 μήνες από τον τρίτο μήνα, τα μικρά μπορούν να φάνε κρέας και μεγαλώνουν με τη φροντίδα όχι μόνο των γονιών τους, αλλά και ολόκληρης της αγέλης. Τρέφομαι με άλλα ζώα, όπως το αγριόγιδο, το αγριογούρουνο, το ζαρκάδι αλλά και διάφορα τρωκτικά. Όμως, όταν δε βρίσκω θηράματα, αναγκάζομαι να επιτεθώ σε κοπάδια γιδοπροβάτων.
Ζητώ βοήθεια , για να συνεχίσω να υπάρχω.
Ξέρεις, όμως, ότι: Εδώ και 600 χρόνια έχω εξαφανιστεί από την κεντρική και τη δυτική Ευρώπη κι έχω να πατήσω στην Πελοπόννησο 60 χρόνια τώρα. Οι δρόμοι και τα σπίτια έφτασαν μέχρι τις περιοχές που ζω και δεν μπορώ πια να βρίσκω τροφή και να κρύβομαι όπως παλιά. Πολλοί κυνηγούν να με σκοτώσουν, για να προφυλάξουν τα κοπάδια τους, κι άλλοι με πολεμούν με δηλητηριασμένα δολώματα. Έτσι όμως, την πληρώνουν και άλλα ζώα μαζί μ' εμένα...
Κείμενο των μαθητών της Γ΄ τάξης